NasePop

Van
30 juli 2021
Tot
16 oktober 2021

De in Buenos Aires woonachtige NasePop werd in 1982 in Amsterdam geboren als Daniel Stroomer. Eind de jaren ’90 begon hij zijn carrière in de roemruchte graffiti scenes van Amsterdam en Almere. In 2008 verhuisde Stroomer naar Buenos Aires. Sindsdien maakt hij naast grote muurschilderingen ook werk op klein formaat en drie dimensionale objecten van hout. Ondanks de verschillende media is zijn werk duidelijk herkenbaar door de abstracte architecturale vormen die een ruimtelijke ervaring bij de kijker oproepen. 

In Breda maakte NasePop eerder murals in tunnels aan de Doornboslaan (2018) en de Liesboslaan (2020). Deze laatste is de grooste Blind Wall tot nu toe. Beiden zijn gemaakt op enigszins desolate tussenruimtes waarbij de schaal van enorme betonnen infrastructuur de menselijke maat in een ander perspectief plaatst.

Foto: Joost van Asch / Artwork: VOID #9 – Nasepop

Speciaal voor deze expositie maakte NasePop nieuw werk tijdens zijn verblijf in Breda in de zomer van 2020. Drie weken lang stond hij dagelijks om 7 uur ’s ochtends al in de Blind Walls Gallery werkplaats om eerst aan deze panelen te werken, alvorens de strijd met de ruim 2.000m2 plafondschildering van de Liesboslaan aan te gaan. 

In deze periode was de invloed van de pandemie op het dagelijks leven duidelijk merkbaar. De mensheid bevond zich in een tussenruimte, een overgang, een verlammend gevoel van angst, dat voor velen ondraaglijk was. NasePop zocht naar een manier om hiermee om te gaan door te ‘pauzeren’. Te proberen niets te voelen, zijn omgeving te mijden en door de serie VOID een weg te banen naar een onbewuste gemoedstoestand.

“In computers verschijnen glitches wanneer gegevens ontbreken. In de ruimte zijn zwarte gaten tussen sterrenstelsels. Leegtes zijn er in vele vormen om je heen, in jezelf, in relaties.” zegt NasePop als hij het begrip leegte wil duiden. “Door dit gevoel van leegte ontstond er nieuw werk, waarin ik alles op zijn plaats wil zetten. Alle data en input, de kleuren, alles voelde anders dan voorheen. Ik heb ze opgebouwd rondom de lege ruimte en creëerde een soort moederbord, een chip met alledaagse gegevens in abstracte vormen. Het is mijn antwoord op onzekerheid.”

Foto: Joost van Asch / Artwork: TWR #15 – Nasepop

Terug naar galerij