Tours 
Alle neuzen dezelfde kant op
We hebben Breda de afgelopen jaren gevuld met betekenisvolle muurschilderingen. En dat aantal groeit jaarlijks. Maar voorafgaand de eerste verfstreek zit maandenlang werk en voorbereiding. Tijd om uit te leggen hoe het proces in zijn werk gaat.
In drie delen nemen we je mee in het proces dat wij bij iedere muurschildering doorlopen. Deze keer vertellen we je meer over het gedeelte waarbij buurtbewoners hun stem laten horen en de kunstenaar bepaald wordt.
In elke schildering staat een verhaal centraal, waar vooraf grondig onderzoek naar wordt gedaan. Een verhaal kan wel honderden jaren teruggaan, maar het kan zich ook richten op het heden of de toekomst. We gaan op zoek naar kunstenaars die dit verhaal op passende wijze kunnen verbeelden. De schetsontwerpen van de kunstenaars presenteren we aan een groep mensen uit de wijk, die we de kunstcommissie noemen. Tot deze samengestelde groep buurtbewoners behoren ook de pandeigenaar en eventuele betrokken partners. De commissie beslist samen welke kunstenaar het wordt. Volgens Stein neemt deze fase de meeste tijd in beslag: “Er zijn veel betrokkenen, dus ook veel meningen. Alle neuzen dezelfde kant op krijgen, is niet altijd even makkelijk.”
Onthulling van Blind Wall door Marije Maria | Foto door Rob Lipsius
Alles verzamelen
We verzamelen informatie bij allerlei bronnen. Dit wordt samengevat in een briefing: hoeveel oppervlakte de muur is, hoe lang ‘ie in de zon staat, de staat van de muur, en nog veel meer. Kunstenaars ontvangen deze informatie en krijgen de vrijheid om te doen en laten wat ze willen, maar wel binnen dit gegeven kader. Het verhaal dat bij de plek hoort, dient ter inspiratie. Hoe meer er van tevoren verzameld en aangegeven wordt, hoe efficiënter een kunstenaar kan werken. Vervolgens presenteren we het ontwerp weer. “Soms past dat idee niet helemaal bij de wensen of verwachtingen van de betrokkenen, dus dan moeten we aanpassingen doen. Het gaat heen en weer tot iedereen zo goed als tevreden is. Soms gaat dit heel snel, soms zijn we meer dan een jaar bezig”, vertelt Stein.
Wouter probeert de discussie over smaak te vermijden: “Iedereen heeft namelijk een andere smaak. Dus iedere buurtbewoner vindt weer wat anders mooi, en vanuit Blind Walls Gallery hebben we ook allemaal onze eigen voorkeuren. Daarom moet iedereen consessies doen om tot een gezamenlijk voorstel te komen. Wat voorop staat is welke kunstenaar het beste past bij het verhaal dat we willen vertellen.”
Verandering van de omgeving wordt vaak als spannend ervaren. Wouter merkt dat mensen daardoor soms niet meteen positief reageren op een idee of een ontwerp. “Het is fijn als de schildering achteraf omarmd wordt.” Toen de mural over NAC-icoon Hein van Poppel op de Roerstraat af was, lieten bewoners ons weten dat ze vonden dat we echt naar hun wensen geluisterd hadden. “Dat waarderen we. Tof dat muurschilderingen dat kunnen bereiken.”
Mural door Case Maclaim over NAC-icoon Hein van Poppel | Foto door Edwin Wiekens
Volgende keer het derde en laatste deel van de verhalenreeks over het maakproces van een Blind Wall. Je leest dan over het moment waar we met z’n allen zo lang naar toewerken: de muurschildering wordt gemaakt!